Na de geboorte:
12 november 2008, alles gaat goed
Hier gaat alles weer redelijk normaal zijn gang zoals voorheen behalve de gebroken nachten dat is dan wat minder. Verder gelukkig een tevreden mannetje. Mama heeft alleen te veel borstvoeding waardoor het drinken te snel gaat en Sander zich verslikt en daardoor veel spuugt. Nu kolf ik eerst af en dan pas geven en niet langer dan 5 minuten en dat lijkt nu goed te gaan. Het voeden en aanleggen zelf gaat heel goed en gemakkelijk, Sander is een natuurtalentje met aanleggen, dat is erg fijn, want bij Emma ging dat helemaal niet.
Ik hoop het deze keer toch maanden vol te kunnen houden.
6 december 2008:
Eindelijk is hier de rust wat terug in huis, maar oh oh wat hebben wij een gedoe gehad zeg.
Wat is er allemaal gebeurd:
Eerst allemaal buikgriep.
Daar kwam overheen dat met Sander geen land te bezeilen was, hij huilde heel de dag door, de therapie woensdag werkte ook niet meer en ook de Puckababy haalde niets uit. Als hij 2 uurtjes op een dag sliep was het veel. Telkens als ik hem de borst gaf dan begon hij tijdens het drinken al heel erg te overstrekken en om zich heen te slaan en te schoppen en hij had duidelijk pijn, veel pijn. Hij krijste het af en toe uit. Vreselijk moeilijk allemaal. Ook Emma leed er onder, want we waren constant met Sander bezig en Emma ging stil in een hoekje zitten en zei of deed niets meer. Echt niet leuk meer.
Doordat mijn BV wat af nam door de buikgriep hebben we Sander bijgevoed met KV, in die fles hadden we Johannesbroodpitmeel gedaan, om eens te kijken wat dit uithaalde wegens zijn vreselijk vele spugen en wonderbaarlijk genoeg reageerde hij hier goed op. Voor het eerst sind een hele tijd was hij rustig na een voeding en viel hij in slaap.
Mijn BV kwam wel weer op ging, dus ben ik af gaan kolven en heb die voedingen aangevuld met jbpm en ook dit ging al beter. Verder hebben we van HA een drankje (Zantac) gekregen, dit is tegen maagzuur, want het was duidelijk dat Sander hier erg last van had en daar dus ook die pijn van had. Eenmaal aan de borst laten drinken ging het meteen weer mis, het was of hij vergif dronk, vreselijk moeilijk om te zien, dus toen de knoop doorgehakt en over op KV. Alles afkolven is voor ons geen optie, is gewoon niet te doen met Emma nog om mij heen en straks nog weekje vakantie. Met Emma heb ik ook afgekolfd, iets van 5 weken lang dus ik weet wat dat betekent en dat gaat nu gewoonweg niet.
Nu heb ik het heel erg moelijk, ik weet dat dit de beste keus is voor mijn gezin, maar voor mij zelf is dit zo vreselijk tegenstrijdig. Ik heb genoeg voeding, het aanleggen gaat super makkelijk, Sander drinkt super goed bij mij, maar daarna gaat het helemaal mis. Aan reflux (want dat heeft hij dus in behoorlijke mate) is niets te doen, dus ook HA gaf aan dat dit de beste oplossing is, maar oh wat moeilijk.
Ik ken dit BV-afscheid niet van destijds bij Emma, want die dronk toch al niet aan de borst en Sander heb ik ruim 7 weken volledig aan de borst gehad en dan wetende dat ik dit nooit meer mee zal gaan maken, dat maakt het nog extra moeilijk. Gelukkig heeft Freddy er veel begrip voor en die doet dan ook niets anders dan mij troosten als we 's avonds op bed liggen (dat komt altijd 's avond).
Inmiddels hebben we ons lieve, makkelijke en uitermate tevreden mannetje weer terug, hij slaapt 's nachts al 8 tot 10 uren door en ook overdag is hij weer de rust zelf en sinds een dag of 3 lacht hij ook echt naar ons samen met bijbehorende kirgeluidjes! zoooooo lief, lachen kan hij dus ook.
Tja en als ik hem dan zo zie dan weet ik dat ik de juiste keus heb gemaakt en dat maakt het BV-afscheid iets makkelijker, maar toch........
27 december 2008:
Weer even een update van hoe het toe nu toe gaat.
Sander doet het redelijk goed op de flesvoeding, maar 5 voedingen van 180 cc water, 6 schepjes voeding en 6 schepjes jbpm en 's morgens en 's avonds 1 ml Zantac lijkt ons wat veel van het goede, vooral omdat hij vaak tussen 50 en 100 cc laat staan, dus we zijn sinds gister over gegaan op 5 schepjes jbp, 1 x per dag Zantac en 4 voedingen om de 5 uur. Sander moesten we namelijk telkens wakker maken voor een voeding en daar werd hij niet vrolijker van. Hij lijkt hier goed op te reageren tot nu toe. Spugen doet hij nog wel een beetje en hij heeft per dag afwisselend een goede of slechte dag. Bij een slechte dag dan krijst hij het soms uit van de pijn en slaapt hij bijna niet. bij een goede dag is hij wat rustiger en slaapt iets meer en beter. We bekijken het dus wat met de dag.
22 december ben ik naar de HA geweest voor een verwijzing voor KA, want ik wil toch graag dat er naar hem gekeken wordt. Het is toch niet normaal als je kind na een voeding nooit rustig is en soms gilt van de pijn?
Vandaag kregen we een brief van het MCL dat we vrijdag 9 januari bij de KA terecht kunnen, ik ben erg benieuwd.
8 januari 2009:
Morgen moeten we naar de KA. Ik vind het nu wel spannend worden eigenlijk. Je hoopt dat ze iets vinden zodat je er iets aan kunt doen, maar aan de andere kant wil je dat ze niets vinden, want je wilt natuurlijk een gezond kindje. Heel dubbel dus. We zullen waarschijnlijk de hele morgen daar zijn, want ze gaan ons van alles laten vertellen en Sander van top tot teen onderzoeken, meten, wegen etc. etc.
Sinds de vorige update is er niet veel veranderd, behalve dat we nu 6,5 schepje jbpm door de voeding doen en zijn gestopt met de Zantac. We hadden het idee dat hij door dat spul nog onrustiger werd en sinds we zijn gestopt lijkt hij iets rustiger te zijn geworden alhoewel hij nog steeds zeer onrustig op de voedingen reageert. Hij heeft nog steeds om de 5 uur een voeding, 4 per dag en dat gaat goed voor hem
Het slapen gaat ook nog steeds niet geweldig, Vaak kan hij net 8 uurtjes tussen de voedingen hebben alvorens wakker te worden, maar meestal zijn het er maar 6 uurtjes en dan bijna 2 uren bezig om hem weer rustig te krijgen na de voeding, daar wordt je niet vrolijker van. We hebben af en toe dus hele korte nachtjes. Sander krijgt rond 21:30 uur de fles en dan rond 23:00 uur valt hij in slaap tot ongeveer 6:30 uur, maar vaak is het 3 of 4 uur en slaapt dan pas om een uurtje of 5/6 weer.
9 januari 2009, KA bezoek:
Vanmorgen dus bij KA geweest. Eerst door assistent meten en wegen (62,5 cm en 6440 gram zoals ik al wat dacht, want maat 62 werd al te klein). In elk geval groeit Sander super, alles net een beetje boven de gemiddelde lijn. Daarna een gesprek met de co-assistent en daar ons verhaal verteld.
Zij ging overleg plegen en situatie voorleggen aan KA en daarna nog onderzoek door KA zelf. Helaas geen echo, dat vond ze echt niet nodig op dit moment, ook niet van het niertje dus. Dit omdat Sander heel goed plast en er geen enkele aanleiding in zijn gedrag en ontwikkeling is dat er ook maar iets met het niertje zou zijn (was ook wel wat opluchting om te horen, maar toch wil je dan ff kijken he).
Conclusie: duidelijk geval van flinke reflux. Nu medicijn Losec gekregen en daarvan moet hij 6 weken lang 1 pil hebben. Kan helaas niet door de voeding gedaan worden, dus vanavond maar kijken hoe het gaat.
13 maart moeten we dan weer terug komen en kijken hoe het gaat. Mochten wij zelf ongerust zijn en iets niet vertrouwen dan moeten we eerder aan de bel trekken.
6,5 schepje jbpm vond ze erg veel, dus ze wil dat we proberen om dit over ongeveer 2 weken iets te verminderen om te kijken hoe Sander er dan op reageert. Dit hebben we laatst zelf even geprobeerd 2 dagen lang en ging helmaal weer mis, dus ik ben benieuwd hoe het nu zal gaan. Spugen is niet zo erg, maar hij moet die pijn er niet bij hebben, dus nu hopen dat we die pijn kunnen voorkomen met de Losec. Nu dus aankijken en afwachten weer...............
Maak jouw eigen website met JouwWeb